Wat is karate
Karatedo
De geschiedenis van Karate-do is nauw verbonden met die van het Zen-boeddhisme, en gaat terug naar het oude China. De grondlegger van het Zen-boeddhisme, Bodhi Dharma (± 500 jaar V.C.) vond de lichamelijke conditie van de monniken die hij onderwees slecht en ontwikkelde een systeem van geestelijke en lichamelijke oefeningen. Uit deze oefeningen ontstond een systeem van ongewapend gevecht dat later zijn weg vond door heel China, en naar het eiland Okinawa.
Bodhidharma
Gichin Funakoshi
In de 15e eeuw werden tijdens de Sho dynastie, door de Japanse overheersers alle wapens op Okinawa verboden. In deze periode werd het ongewapend gevecht ongekend populair. Het Karate-do ('weg van de lege hand') en ook het Kobujutsu (dat staf, sai en alledaagse landbouw-werktuigen als wapens leert gebruiken) werden geboren. Oorspronkelijk werd het Karate-do alleen 's nachts in het geheim beoefend. In 1921 werd het onder leiding van Gichin Funakoshi geïntroduceerd in Japan.
Wado Ryu
Wado ryu betekent: 'de weg van de harmonie'. Traditioneel Wado ryu Karate-do streeft naar harmonie tussen lichaam en geest door middel van oude krijgskunstoefeningen, waarin zelfverdediging, filosofie en lichaamskunst gecombineerd worden. Niet alleen het bereiken van bepaalde fysieke einddoelen, maar juist het leerproces, met andere woorden: de weg, staat centraal en kan een intense persoonlijke ervaring worden (denk ondermeer aan het ontwikkelen van intuïtie, concentratie, weerbaarheid, zelfdiscipline en respect). Fysieke aanleg is van ondergeschikt belang. Daarom is traditioneel Wado ryu Karate-do geschikt voor iedereen.
